Í 500 metra hæð yfir sjávarmáli

Þá er familían Von Hólaland komin í Schneeberg austarlega í Þýskalandi.  Fyrsti áfangi ferðarinnar var Stf-Kef og gist á Hóteli Sóli og co.  Flogið til Berlinar og þaðan keyrt eins og leið lá til Hamburg.

Í Norður Þýskalandi dvöldum við frá fimmtudegi fram á sunnudagsmorgun.  Dvöldum hjá góðum vinum, Henning og fjölskyldu og hittum foreldra hans Peter og Brigitte.  Á föstudegi fórum við til Bad Schwartau og ætluðum að snæða þar hádegisverð á ákveðnum veitingastað. Sá hinn sami var lokaður þar til seinnipartinn og þá fórum við á næsta áfangastað, Lübeck og það var æðislegt að koma á gamlar slóðir. Við röltum aðallega um gamla miðbæinn, fórum á Ráðhústorgið og í marsípanbúðina víðfrægu hjá Nideregger og ég keypti súkkulaðihúðaða marsípankirkju handa mömmu.  Þá hittum við gamlan kunningja, Billy að nafni sem rölti með okkur um miðsvæðið.  Fórum í Maríukirkjuna sem var sprengd í Seinni heimsstyrjöldinni en byggð upp aftur eftir stríð og hann sýndi okkur gamlar götur og fræddi okkur um svæðið. Að sjálfsögðu settumst við á veitingastað og fengum okkur einn bjór :).  Hann fór með okkur upp í kirkjuturn þar sem við sáum yfir miðborgina og það er yndisleg sjón.  Lübeck er ein af þeim dásamlegustu borgum sem ég hef kynnst og þangað hef ég sterkar taugar. 

Á laugardag fór Henning með okkur um miðborg Hamborgar og sýndi okkur ýmislegt markverk. Eitt af því sem stóð uppi var búð sem seldi steingervinga. Þar voru ótrúlegustu hlutir og þeir stærstu og merkilegust ametyst steinar sem ég hef augum litið. Ég væri til í einn í stofuna hjá mér þar sem þetta er jú mánaðarsteinninn.  Við sigldum um hafnarsvæðið og sáum m.a. næst stærsta gámaskip í heimi og það þótti Jósef nú ekki slor.

Á sunnudegi lögðum við í hann um tíuleytið áleiðist til Aue, rúmlega 500km leið.  Naví kerlingarnar tvær sem leiðsegja okkur voru ekki sammála og önnur vildi fara lengri leið en við völdum þá styttri.  Nú eitthvað var fókusinn úti á túni fljótlega og við misstum af einni afrein.  Þá var okkur vísað um fallegar sveitir Þýskalands og lítil og skemmtileg þorp þar til við komumst á viðeigandi hraðbraut.  Ekki hafði þetta áhrif á ferðahraðann og við komumst á áfangastað heilu og höldnu á góðum tíma.  

Hér er landslagið hæðótt og fallegt, ólíkt sléttunum í Norður Þýskalandi og við nánast úti í sveit, í bæ sem heitir Schneeberg og ber svo sannarlega nafn með rentu því fyrsta morguninn okkar kom slydduhríð líkt og það væri hreinræktuð íslensk slydda. Það varði stutt en hitastigið var ekki til að hrópa húrra fyrir en við erum jú í rúmlega 500 m hæð yfir sjávarmáli. Að sjálfsögðu notuðum við tækifærið í kalsanum til að versla og Visa kortið var straujað feitt enda sumir orðnir fatalitlir.  Við afrekuðum þetta í bæ sem heitir Chemnitz og er í 40 km fjarlægð frá Schneeberg. 

Í dag höldum við eflaust áfram að strauja kortið því við gleymdum að kaupa aðal atriðið, nærbuxur, æææ, þá höfum við ástæðu til að rúlla í einhverja verslunarmiðstöð. Við ætlum eitthvað að kíkja í bæinn og jafnvel til Zwichau sem er hér í næsta nágrenni.  

Hitinn í dag þriðjudag er ekki til að hrópa húrra fyrir svo morgungöngur hafa setið á hakanum, samt var fjárfest í trimmúlpu í Dechatlon í gær.   

 Langtímaspáin segir að það eigi að hlýna aðeins og það verður eflaust notalegt um páskahelgina.  Dresden er á dagskrá, kannski bara á morgun og Prag líklega á föstudaginn :). 

Yfir og út þar til næst